Πώς να φτιάξετε μια παιδική τοιχογραφία: οδηγίες βήμα προς βήμα

Από ένα νεραϊδοδωμάτιο δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και το ανάλογο σκηνικό. Ένας ολόκληρος τοίχος γεμάτος νεράϊδες! Μοναδική παραφωνία η φραουλίτσα στο κέντρο της λίμνης. Δε φτάνει που τη βάλαμε σε ένα ξένο σκηνικό, την καταντήσαμε και ... φραουλονεράϊδα την καημένη! Έτσι είναι όμως τα παιδιά.... εκεί που τα ρωτάς 1000 φορές και σου επιμένουν ότι θέλουν νεραιδότοπο και όχι φραουλοχώρα, αποφασίζουν ότι η κατάλληλη στιγμή να αλλάξουν γνώμη είναι όταν ήδη έχεις ζωγραφίσει το σκηνικό...της νεραϊδοχώρας φυσικά! Κι έτσι για να συμβιβάσεις τις ασύμβατες χρονικά επιθυμίες κάνεις και τη Φραουλίτσα... νεράιδα!



Το σχέδιο ήταν να ζωγραφίσω το σκηνικό με χρώματα και να κολλήσω αυτοκόλλητα με τις νεράιδες. Με αυτόν τον τρόπο θεώρησα ότι δε θα το βαρεθούμε εύκολα, καθώς αν μας κουράσουν οι νεράιδες, θα τις αφαιρέσουμε και θα προσθέσουμε κάτι άλλο, ή άλλου τύπου νεράιδες. Στην πορεία όμως ζωγράφισα και μερικά λουλούδια και την περιβόητη φραουλονεράιδα.

Και προχωρώ στη διαδικασία:
Προμήθεια υλικών: αγοράζουμε από το χρωματοπωλείο 1 κιλό λευκό πλαστικό χρώμα και σε δοχεία των 250 μλ τα βασικά χρώματα, μπλε, κόκκινο και κίτρινο. Αυτά αρκούν για να δημιουργηθούν όλα τα χρώματα της ζωγραφιάς μας.

Για αρχή χρειαζόμαστε το πρότυπο (τη ζωγραφιά που θα αντιγράψουμε δηλαδή!). Αν είμαστε πραγματικοί καλλιτέχνες και δεν αντιγράφουμε, τότε χρειαζόμαστε το προσχέδιο. Εγώ πάλι τα χρειάστηκα και τα δύο.

πρότυπο
(εικόνα που βρήκα ψάχνοντας για τοιχογραφίες στο ίντερνετ)

....και προσχέδιο
(όπως τη διαφοροποίησα σύμφωνα με το γούστο και τις ικανότητές μου)

Ξεκινώ να περνώ το προσχέδιο στον τοίχο: κάνω τις βασικές γραμμές και χρωματίζω αναλόγως: πράσινο το έδαφος (μπλε και κίτρινο και λίγο άσπρο για να ανοίξει), ροζ (άσπρο και κόκκινο) τη λίμνη:

1. 

Ζωγραφίζω με το μολύβι και στη συνέχεια χρωματίζω το δέντρο. Χρησιμοποιώ ροζ (κόκκινο και λευκό) και μπλε για το δέντρο και προσθέτω ελάχιστο κίτρινο για να βγει αυτή η ανοιχτή καφέ απόχρωση. Χρωματίζω ελαφρά και το γεφύρι.

Χρωματίζω τον ουρανό (μπλε και άσπρο) και προχωρώ στο κάστρο: το ζωγραφίζω με μολύβι και διορθώνω τις ατέλειες.(Αφήνω όμως και μερικές, όχι επειδή δεν ξέρω, αλλά επειδή δεν είμαι τελειομανής χαχα)Δοκιμάζω να δω τι χρώματα του πάνε, αλλά αποφασίζω να μην το κάνω κι αυτό ροζ!

Το βάφω με ένα ωραίο μπεζάκι (λευκό, λίγο ροζ και λίγο κίτρινο) και τους πύργους του τους κάνω φούξια (νομίζω ότι αυτό το χρώμα είναι ακρυλικό)

Προχωρώ στη φραουλίτσα: τη σχεδιάζω με μολύβι και τη χρωματίζω. Της κάνω και φτερά γιατί είναι φραουλίτσα νεράιδα! Βάζω και μια πεταλούδα αυτοκόλλητο.

Χρωματίζω ελαφρώς και το γεφύρι και έχω έτοιμο το δέντρο, το κάστρο και τη φραουλίτσα. Κάνω "νερά" με λευκό χρώμα στη λίμνη.Κολλάω τα αυτοκόλλητα με όσες νεράιδες θεωρώ ότι ταιριάζουν και μου αρέσουν. Εδώ όμως το αποτέλεσμα δε με ικανοποιεί. Τα αυτοκόλλητα θεωρώ ότι δεν ταιριάζουν με τη ζωγραφιά. Εξάλλου, φαίνεται ότι πρόκειται για αυτοκόλλητα. Πάντως, αφού τα πλήρωσα, δεν τα βγάζω. Όταν τα βαρεθούμε, θα τα αντικαταστήσουμε ή θα ζωγραφίσουμε κάτι στη θέση τους.

Ζωγραφίζω λουλουδάκια και ένα μανιτάρι στο κάτω μέρος και κολλάω κι άλλα αυτοκόλλητα για να μη φαίνεται άδειο το σημείο. (Μου περίσσευαν και τα αυτοκόλλητα για να είμαι ειλικρινής :) )

έτοιμο

Εννοείται ότι έχω επίγνωση του ερασιτεχνισμού μου... λάθη, ατέλειες, ακόμα και βαρεμάρα να χρωματίσω κάποια σημεία που έμειναν έτσι (βλ. τη σημαία του κάστρου). Ούτε ζωγράφος προσπαθώ να το παίξω. Η ουσία είναι ότι εγώ διασκέδασα αφάνταστα όσο καιρό το ετοίμαζα (όση ώρα δε μάζευα μπογιές και δεν καθάριζα το μπάνιο από αυτές τέλος πάντων) και ότι τα παιδιά μου τα ικανοποίησε ...και για μένα αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία!