Διάφορα περί πηλού

Λοιπόν, δεν ξέρω αν το 'χετε καταλάβει, αλλά οι μπλογκογειτόνισσες μερικές φορές μπορεί να είναι πολύ ξεσηκώστρες.....Εκεί που κάθεσαι όμορφα όμορφα μπροστά στον υπολογιστή σου και σερφάρεις, τσουπ, σου εμφανίζονται μερικές απίθανες δημιουργίες, που κατά διαβολική σύμπτωση ταιριάζουν απίστευτα στον άδειο τοίχο που σε κοιτάει με παράπονο από απέναντι.... Κι όχι μόνο αυτό, αλλά σου εξηγούν αναλυτικότατα και πώς θα τις φτιάξεις!!! Ε, είναι ή δεν είναι πειρασμός;;!

Βλέποντας κι εγώ η καημένη τις φοβερές πηλο-δημιουργίες της Κωνσταντίνας, παρασύρθηκα.....Πήρα για δοκιμή ένα καμβαδάκι (μικρό, μη χαλάσουμε και μεγαλύτερο, κοστίζουν αυτά....) το παστούρωσα με χαρτοπετσέτες σουφρωτές, όπως πολύ παραστατικά γράφει στις οδηγίες της για την καταπληκτική της νεράιδα η Κωνσταντίνα (τις ακολούθησα κατά γράμμα, δεν μπορείς να πεις...), ύστερα τις έβαψα με ασημί σπρέυ και κόλλησα πάνω μια κοπέλα από πηλό. Η φούστα της έγινε πάνω στο καμβά με κομματάκι πηλού που τύλιγα και κολλούσα κατευθείαν. Το ίδιο και το σάλι (ό,τι κι αν είναι αυτό)

Το σχέδιο μου βγήκε πολύ ρομαντικό και ξενέρωτο, γιατί δούλευα χωρίς προσχέδιο (κοινώς, έκανα ό,τι μου 'ρχόταν)... Όμως το αποτέλεσμα, αν και δε μου άρεσε, με έκανε να εκτιμήσω τα πλεονεκτήματα της τεχνικής....

Η ιδέα με τις σουφρωτές χαρτοπετσέτες είναι υπέροχη γιατί σου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις σαν καμβά οτιδήποτε έχεις εύκαιρο στο σπίτι: κομμάτια από ξύλο ή νοβοπάν, χοντρά χαρτόνια, πλαστικούς δίσκους κλπ. Αν πάλι προτιμάτε σκέτη την κοπέλα χωρίς το κάδρο δεν έχετε παρά να κοιτάξετε τις φοβερές πηλοδημιουργίες της Μαρίας και τις κατατοπιστικές της οδηγίες για το πώς να την φτιάξετε....

Α, ανακάλυψα και κάτι άλλο από ένα βίντεο στο YouTube, που εγώ τουλάχιστον δεν ήξερα....Αν θέλουμε να χρωματίσουμε το λευκό αυτοξηραινόμενο πηλό πριν να ξεραθεί ακολουθούμε τον εξής τρόπο

(για μικρά κομματάκι πηλού)

ανοίγουμε το κομμάτι και με ένα μαρκαδόρο κάνουμε πολλές πολλές πιτσιλιές (όπως περίπου με τα χρώματα ζαχαροπλαστικής χρωματίζουμε τη ζαχαρόπαστα δηλαδή). Φαντάζομαι το ίδιο θα γίνεται και με άλλου είδους χρώματα.

ζυμώνουμε λίγο και έτοιμο το χρώμα

Το μεγαλύτερο μέρος από τη φούστα έγινε με αυτόν τον τρόπο....Γλιτώνεις το βάψιμο έτσι....Επίσης είναι μια πολύ καλή ιδέα για να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά τον πηλό χωρίς να χρειαστεί στη συνέχεια να τον βάψουν με νεροχρώματα.....Στην ουσία γίνεται δηλαδή σαν πλαστελίνη, αλλά με μόνιμο αποτέλεσμα....

Τέλος, ανακάλυψα και τον φθηνότερο αυτοξηραινόμενο πηλό: τον έχει το "Πλαίσιο" και κοστίζει το 1 κιλό 3 ευρώ....

Για τους πιο ριψοκίνδυνους υπάρχει τρόπος να φτιάξουμε και μόνοι μας αυτοξηραινόμενο πηλό...Βρήκα τις εξής συνταγές σκαλίζοντας σχετικά, ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ:

αυτοξηραινόμενος πηλός
- ένα μέρος κορνφλάουρ με ένα μέρος λευκή κόλλα (ατλακόλ). Αν χρειάζεται προσθέτουμε και λίγο νερό, αν πάλι κολλάει βάζουμε παραπάνω κορνφλάουρ.....(αναλυτικότερες οδηγίες και σχόλια, καθώς και άλλες συνταγές εδώ)

ή

• 2 κούπες μαγειρική σόδα
• μια κούπα κορνφλάουρ
• 1.5 κούπα κρύο νερό (η συνταγή εδώ μαζί με συνταγές για διαφόρων ειδών πηλούς και σχόλια )

Και στις δυο περιπτώσεις μπορούμε να χρωματίσουμε με χρώματα ζαχαροπλαστικής. Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξέρω αν πολυσυμφέρει να φτιάξεις μόνος σου, αφού ούτως ή άλλως τα υλικά που χρειάζονται κοστίζουν κι αυτά αρκετά.....Σε περίπτωση όμως που θέλετε επειγόντως να φτιάξετε κάτι, αλλά δεν έχετε πηλό, μπορείτε να δοκιμάσετε κάποια από αυτές τις συνταγές.....Α, και ενημερώστε για το αποτέλεσμα, έ;;

Αυτά! Καλό απόγευμα σε όλους!!