Νεραϊδογενέθλια Winx

Η μεγάλη μου κόρη περνάει τη φάση της τρέλας με τις Winx.....όπως καταλαβαίνετε, την τρέλα αυτή έχει κολλήσει και η μικρή, με συνέπεια να ακούμε συνεχώς διάφορα σχετικά με τις 6-7 (ούτε πόσες είναι πια δεν ξέρω) στυλάτες μακρυπόδαρες τηλενεράιδες! Μέχρι που η μανία τους εκφραζόταν μόνο με την επιθυμία να παρακολουθούν το αντίστοιχο πρόγραμμα στην τηλεόραση, δεν υπήρχε μεγάλο πρόβλημα....αν εξαιρέσει κανείς την ακαταλληλότητα μερικών επεισοδίων ειδικά για τα πολύ μικρά παιδιά, καθώς και τους ανόητους, ανούσιους, άνοστους διαλόγους μεταξύ των συγκεκριμένων νεραϊδών, μία ώρα κάθε Κυριακή (και αν την προλάβαιναν) ήταν κάτι που εύκολα ανεχόμασταν.... Πολύ γρήγορα όμως το μάρκετινγκ έκανε τη δουλειά του: περιοδικό Winx με διάφορα χαζοδωράκια και την εξωφρενική τιμή των 4,5 ευρώ! Σχολική τσάντα Winx, κασετίνα Winx, φάκελος Winx, παγουρίνο Winx, παγωτό Winx από 1,5 έως και 1,8 ευρώ παρακαλώ με μια ελάχιστη ποσότητα παγωτού και ένα ψευτοδωράκι..... και ο κατάλογος δεν τελειώνει.....Και πώς να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι πιάνεται (ο γονιός) κορόιδο όταν το παιδί πέφτει θύμα της διαφήμισης; Κι ότι το ίδιο τελικά δεν είναι ελεύθερο να αποφασίσει τι του αρέσει και ετεροκατευθύνεται; Αλλά τελικά, το ίδιο δεν κάνουμε όλοι; Γιατί τα παιδιά να αποτελέσουν εξαίρεση που και πιο ευάλωτα λόγω ηλικίας είναι, αλλά και, κακά τα ψέματα, πολύ καλομαθημένα για να αναπτύξουν από μόνα τους τις κατάλληλες αντιστάσεις;

Όπως καταλάβατε μετά από αυτόν τον πρόλογο, το θέμα των γενεθλίων μας για φέτος ήταν αδιαπραγμάτευτο: Winx και πάλι Winx. Από τη μια κάτι με χαλούσε, από την άλλη όμως χάρηκα πολύ όταν διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε τίποτα σε πλαστικό πιάτο, ποτήρι, καπέλο, σημαιάκι και τις λοιπές χαζομαρούλες στο αντίστοιχο θέμα.....αυτό σήμαινε λιγότερα έξοδα σε πράγματα που πετιούνται αμέσως, αλλά και καμία εξάρτηση από κανένα μεγάλο παιχνιδοκατάστημα, που με εκνευρίζει ολοένα και περισσότερο με την τακτική του τώρα τελευταία.....

Απλά πλαστικά πιάτα και κουτάλια για την τούρτα από το ΣΜ, δωράκια φτιαγμένα από μένα για τα κοριτσάκια και βιβλία για τα λιγοστά αλλά πολύτιμα αγόρια.... Πινιάτα εννοείται χειροποίητη και ραβδάκια.....Και το πιο χρονοβόρο απ' όλα: η τούρτα Winx.

Τις μικρές φιγουρίτσες πάνω στην τούρτα τις είχαν οι κόρες μου από κάποια μπαλάκια με καραμελίτσες, τις έπλυνα τις σκούπισα και τις στόλισα.....το ίδιο και με τις δυο μεγαλύτερες....έτσι δε χρειάστηκε να αγοράσω τίποτα πέρα από τα υλικά για να την φτιάξω.....

Γέρνει ελαφρώς, αλλά έκανε τόση ζέστη και το ψυγείο μας είχε για μια ακόμα φορά καταντήσει ντουλάπι (είχε ανεβάσει θερμοκρασία με αποτέλεσμα να μην παγώνει όπως πρέπει)

Η πινιάτα κάστρο 

Τα δωράκια για τα κορίτσια

ένα κολιεδάκι

 μία κρεμαστρούλα

 και ένα μπουκαλάκι με χρυσόσκονη

 σε πουγκάκια με το όνομα του κάθε κοριτσιού πάνω

 και νεραϊδοραβδάκια με μπάλες από φελιζόλ για διακόσμηση και παιχνίδι

Για τα αγοράκια τα δωράκια ήταν βιβλία, άσχετο με το θέμα, αλλά, πιστεύω, χρήσιμο δώρο.... Και βέβαια τα δωράκια δε δόθηκαν στα παιδιά τόσο εύκολα....Όοοοοχιιιι.....έπρεπε να τα κερδίσουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους, στην κυριολεξία! Ήταν ο "θησαυρός" τους στο κυνήγι του θησαυρού που είχα οργανώσει....Λεπτομέρειες και γι' αυτό προσεχώς.....Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από την κούραση και την υπερένταση τόσων ημερών! Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας δείξω πώς τα έφτιαξα όλα ξεκινώντας πρώτα από την πινιάτα, ύστερα από τα δωράκια, τα ραβδάκια, την οργάνωση του παιχνιδιού για το κρυμμένο θησαυρό και τέλος την Οδύσσεια (Νο 2) μιας τούρτας.....

Τέλος, μια άποψη του μπουφέ.... δεν τα έφτιαξα όλα μόνη μου, με βοήθησαν η μαμά μου, η κουνιάδα μου και ο συνεταιρισμός του χωριού μου... και βέβαια ο αντρούλης μου που έψηνε καταπληκτικά τις μπριζόλες!!

Χαραυγή μου, σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ πολύ και για τα πολλά δωράκια σας που ήταν όλα υπέροχα, αλλά και για την πολύτιμη βοήθειά σου την ώρα του ....πανικού! Α, και μην ξεχνάς θέλουμε tutorial για την υπέροχη κάρτα πεταλούδα. Δείτε εδώ ομορφιά!

Το επιμύθιο: κούραση πολλή για την προετοιμασία, κούραση και για το συγύρισμα μετά.....Αξίζει όμως τον κόπο και με το παραπάνω! Άλλωστε τι θα ήταν το καλοκαίρι μας χωρίς τη γλυκιά αυτή ταλαιπωρία; Να ζήσουν τα παιδάκια μου και τα παιδάκια όλου του κόσμου, να είναι πάντα καλά, γερά και χαρούμενα!!!