Νέο χόμπυ (διχτάκι για μπαλέτο χειροποίητο)

Ξέρω ότι είμαι λίγο ανάποδη, αλλά μ' αρέσει πολύ ετούτη η εποχή του χρόνου! Μικραίνουν οι μέρες, σκοτεινιάζει γρηγορότερα, κρυώνει ο καιρός, σιγά-σιγά κλείνουμε τις μπαλκονόπορτες, βρέχει, κλεινόμαστε μέσα....Ως γνήσιος σπιτόγατος τα απολαμβάνω αφάνταστα όλα αυτά! Όχι ότι η άνοιξη δε μ' αρέσει....ή η ανεμελιά του καλοκαιριού....Όλες οι εποχές έχουν τις χάρες τους και σωστό είναι να βρίσκουμε ευχαρίστηση στην κάθεμια!

Τώρα θα μου πείτε: προς τι τέτοιος πρόλογος; Μα για να σας ενημερώσω για τη νέα μου ενασχόληση.....το πλέξιμο! Πολύ καιρό το σκεφτόμουνα ότι θα μ' άρεσε να ασχοληθώ με το πλέξιμο: πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα και δημιουργική απασχόληση, που σου επιτρέπει και να συζητάς ταυτόχρονα, να ελέγχεις το διάβασμα των παιδιών σου, να βλέπεις τηλεόραση κλπ. Επίσης, μπορείς να φτιάξεις χίλια δύο πράγματα μ' αυτό: από κασκόλ και εσάρπες, μέχρι κουβερτούλες και μαξιλαράκια.....αλλά και διακοσμητικά λουλουδάκια-καρφίτσες, κολιέ κ.α. 

Ο προβληματισμός έγινε απόφαση όταν το Σάββατο πήγα τα παιδιά να δουν τα "Στρουμφάκια". Μια πανέμορφη κουβερτούλα στον καναπέ του σπιτιού όπου κατέληξαν τα μικρά μπλε ανθρωπάκια μου έκανε το κλικ. Σήμερα αγόρασα το πολυπόθητο βελονάκι και λίγο μαλλί και ξεκίνησα τις δοκιμές.

Καταρχάς, να πω ότι έχω να πλέξω από πολύ πολύ μικρή. Τότε με είχε μάθει η γιαγιά και η μαμά μου και είχα καταφέρει να πλέξω μια ολόκληρη δαντέλα και μερικά μοτιφάκια, αν θυμάμαι καλά μετά από 25 περίπου χρόνια! Την τεχνική την ξέρω δηλαδή.....δεν έχω πλέξει όμως τίποτα άλλο από τότε! Και είναι συγκινητικό που πριν από λίγο που έφτιαξα για δοκιμή αυτό που θα σας δείξω παρακάτω γύρισα νοερά στα χρόνια εκείνα, μικρό κοριτσάκι δίπλα στην καλή μου γιαγιά να μου μιλά για το "μονοβούλωτο" και τα "μοτιφάκια".....

Τέλος πάντων, το σχεδιάκι το ξεκίνησα για δοκιμή.....μετά από προσπάθεια ξεκίνησα, έκανα ένα αλυσιδάκι και το έκλεισα σε κύκλο και ύστερα άρχισα να πλέκω γύρω γύρω κυκλικά....Όσο προχωρούσα προς τα έξω αύξαινα τα αλυσιδάκια: πέντε πρώτα, εφτά στη συνέχεια, δέκα στο τέλος......Σιγά σιγά άρχισε να μορφοποιείται αυτό που έφτιαχνα ώσπου άρχισε να μου θυμίζει το διχτάκι που φοράνε τα κορίτσια στο μπαλέτο. Βρήκα τι θα ήταν το πρώτο μου πλεκτό!! Όταν συνειδητοποίησα τι θα έφτιαχνα, σκέφτηκα στην τελευταία σειρά να μειώσω τα αλυσιδάκια από δέκα σε πέντε: έτσι έκλεισε ακόμα περισσότερο το διχτάκι. Σε 10 λεπτά μέσα το είχα φτιάξει!! Καθόλου άσχημα, έτσι δεν είναι; Λίγο λεπτό λαστιχάκι θέλει ακόμα και είναι έτοιμο.

και φορεμένο

Καλό δεν είναι;

Τώρα έχω πολύ διάβασμα: πρέπει να βρω σχέδια και τεχνικές, να δω βίντεο με οδηγίες και εικόνες με πλεχτά για έμπνευση.....

Μη νομίζετε πάντως ότι κάνω μόνο αυτό: η επόμενη ανάρτηση θα είναι ένα πήλινο διακοσμητικό τοίχου που το έχω εδώ και μέρες να στεγνώνει.....

Μέχρι τότε, πολλά φιλιά!