Σήμερα έχω πολλή δουλειά: να παίξω σε παιχνίδι που με προσκάλεσαν η Νάντια και η Σοφία , να σας αποκαλύψω ένα νέο διαγωνισμό-πρόκληση που έχω στα σκαριά και να σας δείξω τις δημιουργίες της Λίας, τα καδράκια που βλέπετε παρακάτω. Επικοινωνώντας μαζί μου η Λία μου γράφει "Αν και είχα να πιάσω πινέλο από το δημοτικό (και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε...) με έβαλες στον πειρασμό".... Προφανώς η Λία εμπνεύστηκε από την ανάρτηση Παιδικά καδράκια στο πι και φι! Ορίστε λοιπόν τα πρώτα της καδράκια! Δεν είναι πολύ γλυκούλια;;
Η Λία επίσης με ρωτάει, πώς μπορούμε τους δύσκολους αυτούς καιρούς να διακοσμήσουμε τους τοίχους στο σαλόνι μας.....Εννοείται αν δεν πιάνει το χέρι μας να ζωγραφίσουμε.....Λοιπόν, μια πολύ εύκολη και γρήγορη λύση είναι να πάρουμε ένα καμβά και ακρυλικά χρώματα ζωγραφικής και να φτιάξουμε ένα γεωμετρικό σχέδιο ως εξής:
- βάφουμε το φόντο σε χρώμα που μας αρέσει
- αρχίζουμε να κολλάμε λωρίδες σελοτέιπ ή χαρτοταινία έτσι ώστε να σχηματίζονται τρίγωνα, τετράγωνα κτλ και άλλα διάφορα σχήματα
- βάφουμε το καθένα διαφορετικό χρώμα και, αν θέλουμε, κάνουμε ένα σχεδιάκι στη μέση κάθε σχήματος
- βγάζουμε το σελοτέιπ προσεκτικά και περνάμε τον πίνακα με βερνίκι
(Την ιδέα την είχα διαβάσει στο φόρουμ του art&hobby πριν από 4-5 χρόνια και μου άρεσε τόσο πολύ που αμέσως έφτιαξα το παρακάτω)
Οικονομική, γρήγορη αλλά και δημιουργική λύση για να γεμίσουμε μια γωνιά με χρώμα!!
Σειρά έχει το παιχνιδάκι:
Αγαπημένο τραγούδι: το τελευταίο της Ζουγανέλη, που μ' αρέσει πολύ αυτόν τον καιρό
Αγαπημένο γλυκό: σοκολάτα με φουντούκι ή αμύγδαλο
Τι σε εκνευρίζει: το να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου
Όταν είμαι εκνευρισμένη: θέλω από 5 λεπτά έως μισή ώρα οπωσδήποτε για να ηρεμήσω
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο: δεν είχα ποτέ, αλλά αν είχα θα ήθελα κάτι ήσυχο, πουλάκι ή ψάρι
Άσπρο ή μαύρο; Άσπρο
Ο μεγαλύτερος μου φόβος: δε θα πρωτοτυπήσω, αφορά την υγεία και την ασφάλεια των δικών μου
Τελειότητα είναι: κάτι πολύ ξενέρωτο και βαρετό
Ένοχη απόλαυση: κάποιες αηδίες που τρώω πού και πού
7 τυχαίες σκέψεις: θα σας γράψω τι απασχολεί τη σκέψη μου σήμερα
- σκέφτομαι την κυρία από τη Ρωσία που μας καθαρίζει τις σκάλες στην πολυκατοικία που έκλαιγε γιατί πέθανε η μητέρα της και ξέρω ότι ο πόνος της ήταν ακόμα μεγαλύτερος επειδή βρισκόταν μακριά της
- σκέφτομαι επίσης ότι μαζί με την κόρη της καθαρίζουν 30 σκάλες τη βδομάδα
- σκέφτομαι τη συνάδελφο που ξεπροβόδισε προ ημερών την κόρη της για τη Γερμανία
- σκέφτομαι τον ξενιτεμένο στην Αγγλία εδώ και δυο χρόνια φίλο που μόλις επέστρεψε για 10 μέρες στην Ελλάδα έπαθε κρίση πανικού.....
- σκέφτομαι που προχθές, στα μεγάλα κρύα, είδα για πρώτη φορά με τα μάτια μου στο δρόμο κάποιον που αντί για παπούτσια είχε βάλει στα πόδια του πλαστικές σακούλες
- σκέφτομαι ότι λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας όλοι έχουμε γίνει πιο ευαίσθητοι και πιο ευερέθιστοι και έτοιμοι να αρπαχτούμε με το παραμικρό
- σκέφτομαι όμως ότι, δεν μπορεί, κάπου θα καταλήξει όλη αυτή η υπόθεση....ελπίζω, εύχομαι αναίμακτα και ανώδυνα!
Σας αφήνω με κάτι αισιόδοξο: την υπόσχεση ενός νέου διαγωνισμού που θα αφορά κατασκευές, προετοιμασία και διακόσμηση για παιδικά γενέθλια....λεπτομέρειες πολύ σύντομα!
Καλό Σαββατόβραδο σε όλους.....
23 σχόλια:
Πανέμορφα τα καδράκια σου!!! αλλά και ότι κάνεις!!! είσαι πολύ άξια!!! μπράβο!!!
καλη μου Ανεραιδα διαβαζοντας τις σκεψεις σου βλεπω εναν Ανθρωπο γεματο καλοσύνη και αγαπη για τους γυρω του οπως σε γνωρισα απο την αρχη
να μείνεις παντα ετσι
τα καντρακια της φιλης σου πολυ ομορφα
πολλα φιλια
παρόμοιες σκέψεις τριγυρίζουν και στο δικό μου μυαλό Ανεράιδα...
Μπράβο σου! Να'σαι καλά κορίτσι μου!
Πολύ όμορφη η δουλειά της Λίας!! Δυστυχώς οι άσχημες σκέψεις πολλαπλασιάζονται όπως και οι άνθρωποι που βρίσκονται στους δρόμους!!
Δυστυχώς ζούμε ένα άσχημο όνειρο και εξελίσσεται σε εφιάλτη.Και το κακό είναι οτι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και δεν αντιδρούμε !!! Καλό βράδυ!!
Τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ κι ακόμα χειρότερα. Φαντάζομαι τον εαυτό μου πολύ γρήγορα μεταξύ των νεοάστεγων παρόλο που έχω σταθερή δουλειά. Με τις μειώσεις όμως που μας έγιναν και τα δάνεια που έχουμε, γρήγορα θα φοράμε σακούλες στα πόδια... Λυπάμαι για την κατάντια της χώρας μας...
σκέψεις.... δικές σου και όλων μας!!!!!
πολύ όμορφα τα καδράκια!!!!!!!!!!!!!!!!
καληνύχτα!!!!!!
Σκέψεις, σκέψεις, δυστυχία, ανέχεια... να τρελαίνεσαι!!!! Μακάρι, Ανεράιδα μου, να τη βγάλουμε καθαρή χωρίς να χυθεί αίμα....
Ωραία ιδέα ο πίνακας με τη χαρτοταινία... περιμένουμε τη νέα πρόκληση.
Φιλιά πολλά
Πολυ ωραία! Αν δει η κόρη μου το καδρακι με την Tinkerbell θα ξετρελαθεί!
Πανέμορφα είναι!! Όσο για τις σκέψεις σου...πιστεύω όλοι κάπως έτσι σκεφτόμαστε τον τελευταίο καιρό...! Ας βοηθάμε, όσο μπορεί ο καθένας, τον συνάνθρωπο μας που έχει ανάγκη...
ολοι ποναμε μας δοκιμαζουν ακομα και τωρα τις αντοχες μας ελπιζω να ενωθουμε σαν ανθρωποι και οχι σαν χρωματα, χρωμα μονο στις ελπιδες των παιδιων μας.....
Αχ μωρέ Ανεραιδούλα μου,έχεις δίκιο,όλοι αυτές τις σκέψεις κάνουμε και προσπαθούμε όσο μπορούμε να προσφέρουμε.
Η ιδέα που προτείνεις για τον πίνακα είναι πολύ ενδιαφέρον και μπορείς μ'αυτόν τον τρόπο να δημιουργήσεις διάφορους τρελούς και παράξενους πίνακες!!
Περιμένω την πρόκληση,μου αρέσει πολύ η ιδέα σου και θα σε ακολουθήσω εννοείται!!
Πολλά φιλιά και να είσαστε καλά!
Σκέψου ότι δεν είσαι μόνη σου... Είμαστε όλοι μαζί... Γιατί όλοι, πάνω-κάτω, τα ίδια σκεφτόμαστε... Και η (κακιά) μοίρα μας θ'αλλάξει, όταν σταματήσουμε να τα σκεφτόμαστε και τα φωνάξουμε... Όλοι μαζί... :)
Τέλεια!!! Ειδικά ο Φρου-Φρου είναι απίθανος! Φιλάκια!
Πολύ όμορφα τα καδράκια σου!!!!!
Καλημέρα!!!!!!!!
Λια πανέμορφα έγιναν τα καδράκια σου!!! Γεια στα χέρια σου!!! Φιλια
Ανεράιδα,τα κατάφερες τέλεια!Τα καδράκια γλύκα!
Η ιδέα για μια απλή διακόσμηση καμβά,έγινε ένας μοντέρνος πίνακας.
Κοιτάζοντας γύρω μας-στα χωριά δεν είναι ακόμη αισθητό-πάντα βλέπεις εικόνες,που πληγώνουν-ελπίζω να βγει κάπου καλύτερα.
Φιλιά!
Όμορφα τα καδράκια της Λίας, όπως και η ίδέα για τον πίνακα που προτείνεις.Όσο για το παιχνίδι, βλέπω ότι η σοκολάτα είναι ...πανταχού παρούσα.Καλή εβδομάδα να έχεις.
Υπέροχα τα καδράκια σου....
Το τελευταίο διάστημα όλοι μας λίγο-πολύ κάνουμε πολλές σκέψεις. Βλέπεις τον κόσμο να περπατάει στο δρόμο με το κεφάλι σκυφτό. Μιλάς σε κάποιον και δεν παίρνεις απάντηση και αναρωτιέσαι αν σε άκουσε ή όχι. Έχουμε χάσει τη ζωντάνια μας και τη διάθεσή μας. Κι αυτό είναι πολύ λυπηρό. Το μυαλό μου έχει θολώσει. Αρνούμαι να κάνω άλλες σκέψεις. Από την άλλη όμως κάθε μέρα προκύπτει και κάτι καινούριο. Και σκέφτομαι πάλι....Υπάρχει τελικά φως σ'αυτό το τούνελ;
Τέλος πάντων, ας τα αφήσουμε όλα αυτά και ας περιμένουμε την πρόκλησή σου. Ελπίζω να μπορέσω να συμμετάσχω.
Τα καδράκια της φίλης είναι πανέμορφα. Κι εγώ πέρισυ ακολουθόντας τις συμβουλές σου είχα φτιάξει γύρω στα 30 κομμάτια για δωράκια στο πάρτυ των κοριτσιών μου.
Μπράβο Λια πολυ όμορφα τα καδράκια σου!!Ανεραιδα μπράβο για τα βραβεία σου!!!
Δημοσίευση σχολίου
Θα χαρώ να διαβάσω τη γνώμη σου!